آيه شماره 49 از سوره مبارکه زمر
متن آیه:فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
ترجمه:پس چون سختى و ضررى به انسان رسد ما را مى‏خواند، سپس همين كه از جانب خود نعمتى به او عطا كنيم گويد:

«بر اساس علم و تدبيرم نعمت‏ها به من داده شده» (چنين نيست) بلكه آن نعمت وسيله‏ى آزمايش است، ولى بيشتر مردم نمى‏دانند.
تفسیر:انسان به قدرى عاجز است كه به مجرّد رسيدن خطر فرياد مى‏زند. «مَسّ الانسان ضُرّ دَعانا»
تلخى‏ها، نتيجه‏ى عملكرد انسان و مايه‏ى آزمايش است، ولى نعمت‏ها لطف الهى است. «مسّ الانسان ضُرّ... خوّلناه نعمة منا»
فشارها و حوادث انسان را به ناتوانى خود معترف و فطرت خداجويى را در انسان بيدار و شكوفا مى‏كنند. «فاذا مسّ الانسان ضُرّ دعانا»
نيايش خالصانه سبب جلب رحمت خداست. «دعانا... خوّلناه نعمة»
رفاه و آسودگى، بستر غفلت و غرور است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتيته على علمٍ»
انسان، موجودى ناسپاس است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتيته على علمٍ»
آنچه مورد انتقاد است ناديده گرفتن لطف خداست، نه آنكه علم و دانش در رشد و توسعه زندگى بى‏اثر است. «قال انّما اوتيته»
بيشتر مردم نمى‏دانند كه نعمت‏ها و تلخى‏ها وسيله آزمايش هستند تا سپاسگزار و ناسپاس از هم شناخته شوند. «بل هى فتنة ولكن اكثرهم لا يعلمون»

آيه شماره 61 از سوره مبارکه زمر
متن آیه:وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
ترجمه:و خداوند كسانى را كه تقوا پيشه كرده‏اند، همراه با كاميابى‏شان نجات مى‏دهد، در حالى كه هيچ بدى به آنان نرسد و ايشان اندوهگين نشوند.
تفسیر:تقوا وسيله نجات و رستگارى است. «و ينجّى اللّه الّذين اتّقوا بمفازتهم»
هيچ گونه بدى بيرونى به متّقين نزديك نمى‏شود. «لا يمسّهم السّوء»
متّقين هيچ گونه اندوه درونى ندارند. «و لا هم يحزنون»

پاداش خودداری از نگاه نامشروع

شیخ رجبعلی خیاط به لطف خدا دارای چشم برزخی شد و با عالم معنا در ارتباط بود.

او این موهبت را به خاطر چشم پوشی از ارتباط با یک دختر جوان و زیبا در ایام جوانی می داند که با وجود زمینه مناسب برای گناه به خاطر خدا از آن لذت به ظاهر شیرین می گذرد.
یکی از همراهان شیخ رجبعلی خیاط گفت: روزی با تاکسی از میدان سپاه پائین می‌آمدم، دیدم خانمی بلند بالا با چادر و خیلی خوش تیپ ایستاده،

صورتم را برگرداندم و پس از استغفار، او را سوار کردم و به مقصد رساندم. روز بعد خدمت شیخ رسیدم-گویا داستان را از نزدیک مشاهده کرده باشد-

گفت: آن خانم بلند بالا که بود که نگاه کردی و صورتت را برگرداندی و استغفار کردی؟

خداوند تبارک و تعالی یک قصر برایت در بهشت ذخیره کرده و یک حوری شبیه همان. حالات این عارف را در کتاب کیمیای محبت بخوانید.

امام هادي {ع} :

اَلنّاسُ فِى الدُّنيا بِالاَموالِ وَ فِى الآخِرَةِ بِالاَعمالِ(بحارالأنوار، ج 78، ص 368، ح3)
اعتبار مردم در دنيا به مال است و در آخرت به عمل

کنش و واکنش

اگر به ناموس دیگران، تجاوز(چشمی، لمسی، زنا) شود به ناموس فرد متجاوز تجاوز می شود. و گفته اند:
اين جهان كوه است و فعل ما ندا سوي ما آيد نداها را صدا
فعل تو كان زايد از جان و تنت همچو فرزندي بگيرد دامنت
پس تو را هر غم كه پيش آيد ز درد بر كسي تهمت منه، بر خويش گرد

امام هادي {ع} :

لو سلک الناس واديا شعبا لسلکت وادي رجل عبد الله وحده خالصا(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 245)
اگر همه مردم مسيري را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسي که خدا را خالصانه مي پرستد خواهم رفت .

مدیریت نه زورگویی

شوهرم با استناد به آية 34 سورة نساء (الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء)،

در مسائل خانه حرف اول و آخر را مي‌زند و هميشه از من مي‌خواهد كه در مشاجرات كوتاه بيايم و عذر بخواهم تا آرامش به زندگي بازگردد.

آيا برداشت او از اين آيه درست است؟
پاسخ: آية شريفه، «مديريت خانه» را به مرد مي‌دهد، «نه زورگويي» را.

لذا مرد حق ندارد با استناد به آية شريفه به زن و فرزندان ظلم نمايد.

شما هم سعي کنيد زمينه‌هاي مشاجره را از بين ببريد تا زندگي آرام و سالمي داشته باشيد.

امام رضا {ع} :

لاتدعوا العمـل الصالـح و الاجتهاد : فى العباده اتکالا على حب آل محمد (ص) و لا تدعوا حب آل محمـد(ص)

لامرهـم اتکـالا علـى العبـاده فـانـه لايقـبل احـدهـمـا دون الاخر.( بحار الانوار،ج 78،ص 348)
مبادا اعمال نيک را به اتکاى دوستى آل محمد رها کنيد و مبادا دوستى آل محمد را به اتکاى اعمال صالح از دست بدهيد.

زيرا هيچ کدام از ايـن دو به تنهايى پذيرفته نمى شود.

امام علي {ع} :

انتظِروا الفرَجَ و لا تَيأسُوا مِن رَوحِ اللّه ِ، فإنّ أحبَّ الأعمالِ إلى اللّه ِ عزّ و جلّ انتظارُ الفَرَجِ .(ميزان الحكمه،ج1،ص393)
در انتظار فرج باشيد و از رحمت خدا نوميد مشويد؛ زيرا محبوبترين كارها نزد خداوند عزّ و جلّ انتظار فرج است.

امام سجاد {ع}:

إ ذا قامَ قائِمُنا أذْهَبَ اللّهُ عَزَوَجَلّ عَنْ شيعَتِنا الْعاهَةَ، وَ جَعَلَ قُلُوبَهُمْ كُزُبُرِ الْحَديدِ، ‏وَ جَعَلَ قُوَّةَ الرَجُلِ مِنْهُمْ قُوَّةَ أرْبَعينَ رَجُلاً) خصال، ج 2، ص 542، بحارالا نوار، ج 52، ص 316، ح 12. (
هنگامي كه قائم ما قيام و خروج نمايد خداوند بلا و آفت را از شيعيان ‏و پيروان ما بر مي‌دارد ودلهاي ايشان را همانند قطعه آهن محكم مي‌نمايد و نيرو و قوّت هر يك از ايشان ‏به مقدار نيروي چهل نفر ديگران خواهد شد.‏

فاطمة الزهراء {س} :

إنْ كُنْتَ تَعْمَلُ بِما اءمَرْناكَ وَ تَنْتَهى عَمّا زَجَرْناكَ عَنْهُ، قَانْتَ مِنْ شيعَتِنا، وَ إلاّ فَلا. (تفسير الا مام العسكرى (ع) ، ص 320، ح 191. )
اگر آنچه را كه ما اهل بيت دستور داده ايم عمل كنى و از آنچه نهى كرده ايم خوددارى نمائى ، تو از شيعيان ما هستى وگرنه خير.

الإمامُ الباقرُ {ع} ـ في قولِ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ :

«و قُولُوا للنّاسِ حُسْنا» ـ : قولوا للناسِ أحسَنَ ما تُحِبُّونَ أن يُقالَ فيكُم .( ميزان الحكمة ، ج 10،ص208)
امام محمد باقر (ع) درباره آيه «و با مردم به زبان خوش سخن بگوييد» فرمودند : بهترين چيزي را که دوست داريد درباره شما بگويند ، درباره مردم بگوييد .

امام علي {ع} :

ما أكَلتَهُ راحَ، و ما أطعَمتَهُ فاحَ .( غررالحكم، 9634)
آنچه بخورى ، برود و آنچه بخورانى فراوان و پر بركت شود .

رسول اللّه {ص} :

أعظَمُ الناسِ هَمّاً المؤمنُ يَهتَمُّ بِأمرِ دُنياهُ و أمرِ آخِرَتِهِ .(كنزالعمال 702)
با همّت ترين مردم ، مؤمن است كه به كار دنيا و آخرتش اهتمام مى ورزد

سخنان حضرت محمد {ص}درباره حسین{ع}:

• «حسین از من است و من از حسینم هر که حسین را دوست بدارد خداوند دوستش دارد.»

• «حسین یکی از اسباط است.»

• «حسین از من است و من از اویم.»

• «خدایا! من او را دوست دارم تو نیز دوستش بدار»

• «همانا حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است»